İnka medeniyeti, Güney Amerika'da And Dağları'nın yüksek kesimlerinde, günümüz Peru, Ekvador, Bolivya, Şili ve Arjantin topraklarında yaşamış olan bir medeniyettir. İnka medeniyeti, yaklaşık 13. yüzyılın ortalarından 16. yüzyılın başlarına kadar varlığını sürdürmüştür.
İnka medeniyeti, güçlü bir merkezi yönetim ile karakterize edilir. İnka imparatorluğu, başkenti Cusco'dan yönetilirdi ve imparatorun otoritesi tüm İnka topraklarına yayılırdı. İmparatorluk, devletin kontrolü altındaki topraklarda tarım, inşaat, madencilik ve ticaret gibi alanlarda faaliyet gösteren işçileri zorunlu çalıştırdı.
İnka medeniyeti, mimari, sanat ve mühendislik alanlarında da başarılıydı. İnka inşaatı, taşların birbirine sıkıca geçirilmesiyle yapılan mükemmel duvarlar, tapınaklar ve kaya tünelleriyle ünlüdür. İnkalar ayrıca, teras tarımı ve sulama kanalları gibi tarım tekniklerinde de uzmandılar.
İnka medeniyeti, İspanyol fetihleri sırasında yıkıldı. 1532'de İspanyollar, İnka İmparatoru Atahualpa'yı yakaladı ve İnka İmparatorluğu'nu parçalara ayırdı. İspanyollar, İnka halkının geleneklerini ve inançlarını zorla değiştirdiler ve İnka kültürüne zarar verdiler. Ancak İnka kültürü, bugün Peru ve diğer Güney Amerika ülkelerinde hala yaşamaktadır ve birçok insan tarafından takdir edilmektedir.
